Cambodja - Hectisch stadsleven & lesje oorlogsgeschiedenis in Phnom Penh

27 november 2012 - Phnom Penh, Cambodja

Dinsdag 27 november – Kratie – Pnom Penh

Vandaag was vooral een reisdag. We zijn om half elf vertrokken in Kratie. De rit naar de hoofdstad Pnom Penh duurt zo’n acht/negen uur. In het begin van de avond aangekomen in deze reusachtige stad. We hebben onze intrek genomen in het hotel naast het busstation. Het is helemaal nieuw en pas een maand open en we kunnen er voor de mooie prijs van zeven dollar overnachten.
 
 
Woensdag 28 november – Pnom Penh
 
Als we wakker worden en willen gaan ontbijten, blijkt dat we een guesthouse hebben gekozen dat wel heel erg afgelegen ligt van het ‘toeristisch centrum’ . Uitgehongerd na ruim een uur lopen vinden we eindelijk een restaurantje waar we kunnen ontbijten. We zijn dus tot de conclusie gekomen dat Phnom Penh niet te voet te verkennen is en dat we beter een tuktuk voor een dag kunnen regelen als we iets willen zien. We vinden een tuktuk rijder die ons voor 12 dollar de rest van de dag wil rondrijden. Eerst gaan we naar het Vietnamese consulaat om een toeristenvisum aan te vragen. (duur grapje trouwens, 45 dollar per persoon). Dan worden we naar een (professioneel) schietcentrum gebracht iets buiten de stad waar Wouter kan schieten met een AK47. Hij moet hier 43 dollar voor betalen en mag zich uitleven met 30 schoten op een paar kokosnoten. Het feit dat hij met een oorlogsmachine mag schieten is natuurlijk heel bijzonder en in Nederland ondenkbaar. Het is dus een hele ervaring voor hem, ik vind het echter afschuwelijk en krijg de rillingen van al die grote zwarte mitrailleurs die aan de muur hangen.
Daarna brengen we een heftig en emotioneel bezoek aan de ‘Killing Fields’. Middels een audio-apparaat met Nederlandssprekende gids worden we rondgeleid. 
 
Om niet de rest van de middag met zwaarmoedige gedachten rond te blijven lopen gaan we na de Killing Fields naar de beruchte Russische markt. Het is al vier uur en helaas kunnen we maar een klein uurtje in dit winkelparadijs rondlopen, want de rolluiken gaan bij een enkeling al naar beneden. We worden al bedreven in het onderhandelen. Ik koop twee mooie zilveren armbanden voor 20 euro (geen idee of dit een mooie prijs is voor twee echt zilveren armbanden, als ze al echt zilver zijn maar we denken van wel), 5 boxershorts voor Wouter en oordopjes voor de ipod.
Als de schemering begint te vallen laten we ons afzetten aan de boulevard bij het koninklijk paleis. Het is erg leuk om hier rond te wandelen. Het paleis is schitterend verlicht en overal op straat komen jongens en meiden en Cambodjaanse families bij elkaar om te socializen. Op de boulevard word gestreetdanced. Iedereen die langsloopt mag mee doen, en we zien zowel hipgekleede jongeren als volwassenen en peuters meehoppen op de muziek. Na een hapje en een drankje kruipen we na een lange dag lekker ons bed in en hebben we 's avonds een skype-afspraak met vader en moeder Saft om weer eens bij te kletsen.  Ook erg gezellig!
 
 
Donderdag 29 november – Phnom Penh
 
‘s Ochtends brengen we een bezoek aan het Tuol Sleng Museum. Het museum is minstens zo indrukwekkend als de Killing Fields die we gisteren bezocht hebben. Aangezien de Killing Fields gisteren een enorme indruk hebben gemaakt op mij, is het museum erbij een beetje teveel van het goede. Er is hier te zien waar de mensen gevangen werden gehouden, waar en op welke manier ze werden gemarteld. Er zijn duizenden foto’s te zien van (kind)soldaten en kinderen, mannen en vrouwen die gemarteld en vermoord zijn. Ook lezen we bekentenissen van martelaars en gevangenbewaarders.
 
In de middag brengen we een bezoek aan een tempel in de stad en na de lunch boeken we een busticket voor de volgende dag naar Ho Chi Minh. Verder lezen en luieren we wat. Na bijna twee weken lang een volle dagplanning gehad te hebben, hebben we vanmiddag weinig zin om nog iets te gaan doen en we slaan een bezichtiging aan het koninklijk paleis en het nationaal museum over.
 
 
- Foto's bij dit bericht zijn te vinden bij: "Cambodja - Hectisch stadsleven & lesje oorlogsgeschiedenis in Phnom Penh
 
- We hebben geen foto's geplaatst van de 'Killing Fields' en de 'Tuol Sleng' gevangenis, omdat we dit niet gepast vinden.

Foto’s

3 Reacties

  1. Marian Hubert:
    3 december 2012
    uuuuh.....Killing Fields........Tual Sleng Museum.........wat een indrukken........kan me voorstellen, dat je daar triest van wordt....wat een belevenissen samen !! x Mar.
  2. ROB:
    4 december 2012
    Nou nou nou, ti's me wat daarzo, hadden jullie dat brommertje niet kunnen confiskeren, hadden jullie niet zo krap gezeten in dat bussie...
    Zo leuk om dit met jullie te delen ti's echt genieten.
    Goooooooood morning Vietnam...

    Enjoy you both...greetzz from Leiden..
  3. Johan:
    5 december 2012
    Super verhalen weer!!! Leuk om te lezen :) jullie kunnen straks zo aan het werk in de handel haha