Vietnam - Een bliksembezoek aan de hoofdstad Hanoi

Vrijdag 21 december – Van Huè met de nachtbus naar Hanoi

Om vijf uur zijn we opgehaald. Dit keer hebben wel heel slim (van te voren) twee slaapplaatsen op de grond van de bus geregeld bij het raam (onder het mom van wagenziek zijn). We zijn er namelijk wel achter dat ze er in Vietnam een heel slim bussysteem op na houden.  Behalve dat toeristen een veel hogere prijs betalen dan de lokale bevolking (terecht overigens) voor een busrit zijn ook de beste stoelen voorbehouden aan de lokale bevolking. Een tip dus voor andere Vietnam reizigers: probeer je stoel van te voren te reserveren! Want doe je dit niet...lig je achterin naast de toiletten (ruikt er niet fris), of in het midden hoog in een stapelbed onder de airco (kleinere en smallere bedden en niet erg stabiel).

Deze keer is de vijftien-uur durende nachtrit ons goed bevallen. Alleen gebeurde er 's nachts iets naars. Rond een uur of half één worden we wakker van een enorme knal. Iemand heeft een steen door de ruit gegooid en deze steen is rakelings langs Wouter’s hoofd gevlogen. In het hoekje van het raam zit een gat zo groot als een ei en de rest van de ruit is versplinterd. Wouter mankeert gelukkig niks, behalve wat kleine schrammetjes van glassplinters. We zijn flink geschrokken, want de steen heeft hem echt op een paar centimeters gemist tussen zijn slaap en oog. We verbazen ons wederom over onze Vietnamese medepassagiers, want ondanks dat er kleine straaltjes bloed langs Wouter z’n hoofd loopt (ziet er erger uit dan dat het is) reageert er niemand en zitten ze ons alleen een beetje suf aan te kijken. De buschauffeur reikt hem een stuk wc papier aan vraagt hem vervolgens opzij te gaan zodat hij de ruit kan ‘lijmen’ met een grote rol stevig plakband. Gelukkig zijn we al snel over de schrik heen als blijkt dat er niets ernstigs aan de hand is. Als de ruit stevig dicht geplakt is van binnen en buiten vervolgen we onze weg en komen we ‘s ochtends om acht uur aan in Hanoi.

Zaterdag 22 december

Als we de hoofdstad van Vietnam binnenrijden zien we meteen al dat deze van gigantisch groot is. We hebben mazzel, want we kunnen met twee Australische meiden uit Melbourne meerijden die een gratis pick-up hebben naar hun guesthouse.  We worden afgezet voor hotel Wing in het Old Quarter district van Hanoi. Helemaal goed dus. Maar wat is het hier koud, zo’n tien graden verschil met Huè gisteren, brrr.

Het personeel in het Wing hotel is super vriendelijk en kan ons goed informeren over de verschillende excursies die te boeken zijn vanuit Hanoi naar Halong Bay en naar Sapa. Omdat onze dagen beginnen op te raken (visum voor 30 dagen) in Vietnam boeken we meteen voor morgen een driedaagse-trip naar Halong Bay en Cat Ba Island. De eerste nacht zullen we op een boot doorbrengen en de tweede nacht (kerstavond) op het eiland Cat Ba. Volgens de weerberichten kunnen we in ieder geval op één dag zon rekenen. Dit is belangrijk, want we zitten buiten het seizoen en het is vaak erg bewolkt en regenachtig. Dit betekent dat we vrijwel niets van de wereldberoemde karststeenformaties (zevende wereldwonder) gaan zien. Ook boeken we voor de nacht van eerste- op tweede kerstdag een nachttrein naar Sapa (Noord-West Vietnam op 1650 meter hoogte).

De ochtend en de middag verkennen we het oude district van Hanoi, een eeuwenoude handelscentrum met een wirwar van kronkelende straatjes. Het is er ver-schrik-ke-lijk druk. Voetgangers, motoren, straatventers, fietsers, riksja’s, taxi’s: alles rijdt kriskras en luid toeterend langs elkaar heen. Het is een kleurrijk palet van geuren en kleuren. Vrouwen zitten langs de kant van de weg groenten en vlees te snijden en te braden, mannen zitten op kleine krukjes pijptabak te roken. Luidruchtig worden er producten aangeprezen en verkocht. We horen regelmatig te uitroep “ Buy Something” als toeristen worden benaderd. Verder zijn er veel kleine straat restaurantjes met kleine plastic krukjes en tafeltjes waar de lokale bevolking een bord Pho (noodlesoep) zit te nuttigen. Ook zijn er straatkappers (spiegels die bevestigd zijn aan een stenen muur langs de kant van de weg, stoel ervoor en je kunt je beroep uitoefenen) en heel veel winkels. We verbazen ons ook om de vele rommel die er overal verkocht wordt, winkels puilen uit met de meest nutteloze spullen. Er zijn tientallen winkels die bijv. uitsluitend kerstspullen, plastic tassen, rieten matten of alleen maar Chinese rode en goudkleurige prullen verkopen.

‘'s Avonds bezoeken we het waterpoppentheater Thang Long om een traditionele voorstelling  bij te wonen. Waterpoppentheater is vroeger ontstaan in de Mekong Delta waar voorstellingen werden gegeven in dorpen (op rivieren, in meren of op de rijstvelden). Het waterpoppentheater in Hanoi speelt zich af in een waterbassin waar poppenspelers achter het podium tot hun middel in het water staan. Ze bewegen houten poppen (gemaakt van waterbestendig hout zoals van de vijgenboom) op traditionele muziek. De show duurt zo ongeveer 45 minuten en is leuk om eens mee te maken. Er werden zo’n vijf interessante korte shows gegeven die iets vertelden over de Vietnamese cultuur en het boerenbestaan.

- Foto's bij dit bericht zijn te vinden bij: "Vietnam - Een bliksembezoek aan de hoofdstad Hanoi"

Bedankt lezers!!

We bedanken jullie voor de leuke berichten die jullie altijd achterlaten op onze site! Het is altijd best een werk om de verhalen te schrijven en de foto's te plaatsen. Voor ons is het daarna erg leuk om jullie reacties te lezen!

Wouter & Chantal